مشکلاتی که میراث گلابگیری را می بلعد

به گزارش ایکنا؛ هر ساله با فرا رسیدن فصل بهار، بوی خوش گل های محمدی در مناطق مختلف ایران از جمله کاشان، قمصر و نیاسر، فضایی روح نواز خلق می کند. مراسم سنتی گلابگیری که قدمتی دیرینه دارد، یکی از زیباترین آئین های فرهنگی ایران محسوب می شود. این مراسم که معمولاً در اردیبهشت ماه برگزار می شود، نه تنها یک فرآیند تولیدی، بلکه نمایشی چشم نواز از هنر و مهارت گذشتگان ماست.

در این آیین کهن، گلبرگ های تازه چیده شده گل محمدی در دیگ های مخصوصی به نام «دیگ گلابگیری» ریخته می شود و با حرارت ملایم به مدت چندین ساعت تقطیر می شود. نتیجه این فرآیند، تولید گلاب مرغوب و عرقیات گیاهی است که در طب سنتی و صنایع غذایی کاربرد فراوان دارد. عطر بی نظیر گل های محمدی و بهارنارنج در حین این مراسم، فضایی رویایی ایجاد می کند که برای هر بیننده ای خاطره ای فراموش نشدنی می سازد.

متأسفانه امروزه این هنر ارزشمند با چالش های متعددی روبرو شده است. از یک سو، ورود روش های صنعتی و کاهش توجه به شیوه های سنتی، این آیین زیبا را در معرض فراموشی قرار داده است. از سوی دیگر، نبود حمایت های لازم برای معرفی و توسعه این میراث فرهنگی به عنوان یک جاذبه گردشگری، باعث شده بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی از وجود چنین مراسم زیبایی بی خبر باشند.

حفظ و احیای این آیین کهن نه تنها به عنوان یک میراث فرهنگی ارزشمند، بلکه به عنوان یک جاذبه گردشگری منحصر به فرد، نیازمند توجه ویژه مسئولان و سرمایه گذاری در بخش های مختلف است. ایجاد تورهای تخصصی گلابگیری، برگزاری جشنواره های فصلی و آموزش نسل جوان برای یادگیری این هنر سنتی می تواند به حفظ این میراث گران بها کمک شایانی کند.

یکی از مسائلی که می تواند به ماندگاری این آیین کمک کند، حضور گردشگران در این آیین است، اما مهمترین مانع برای حضور آنها ضعف سیستم حمل و نقل عمومی است. دسترسی به شهرهایی چون قمصر، کاشان و ... برای گردشگرانی که وسیله نقلیه شخصی ندارند، دشوار است. نبود اتوبوس های منظم از کاشان به این شهر و تاکسی های گران قیمت، باعث شده بسیاری از گردشگران از بازدید این شهرها منصرف شوند، حتی تاکسی های اینترنتی نیز در این شهرها پاسخگو نیست، از این رو همه این موارد باعث می شود گردشگران با مشکلات عدیده ای مواجه شده و خاطره خوش سفر به این منطقه گردشگری برایشان تلخ شود.

غیر از کاشان که دارای اقامتگاه های سنتی و هتل های زیبا و مجهز است، اما شهرهای پیرامون آن، از کمبود هتل و اقامتگاه های استاندارد نیز رنج می برند. بیشتر گردشگران مجبورند پس از بازدید، به کاشان یا شهر های دیگر برگردند، که این موضوع از ماندگاری آنها در شهرهایی چون قمصر، نیاسر و ... می کاهد. همچنین، تعداد رستوران ها و کافه های باکیفیت در این شهر محدود است.

این منطقه به دلیل آب و هوای مطبوع و طبیعت بکر، ظرفیت بالایی برای توسعه بوم گردی دارد. ایجاد مسیر های پیاده روی، اقامتگاه های بوم گردی و مراکز طب سنتی با استفاده از گیاهان دارویی محلی می تواند این شهر را به مقصدی جذاب برای علاقه مندان به طبیعت و سلامتی تبدیل کند.

برای رفع مشکلات و استفاده از ظرفیت های این منطقه، نیاز به سرمایه گذاری دولتی و خصوصی در بخش های حمل و نقل، اقامت و تبلیغات احساس می شود و سرمایه گذاری در زیرساخت ها و معرفی بهتر جاذبه ها می تواند نقش مهمی در توسعه پایدار گردشگری این شهر تاریخی ایفا کند.

یادداشت از سمیه قربانی

انتهای پیام